คนส่วนใหญ่มักตั้งคำถามว่าควรจะเลือกเลี้ยงสุนัขตัวผู้หรือตัวเมียดีกว่ากัน ตรงนี้เป็นเรื่องที่ตอบค่อนข้างยาก เพราะจริงๆ แล้วทั้งสองเพศก็มีความใกล้เคียงกัน ทั้งในเรื่องของความซน การเชื่อฟัง ความฉลาด แต่ถ้าจะให้แนะนำสำหรับผู้ที่ต้องการซื้อสุนัขเพื่อนำมาผสมพันธุ์ขาย หรือเพื่อการประกวด ควรเลือกซื้อสุนัขเพศเมียจะดีกว่า เพราะหากเรามีสุนัขเพศเมียและตัวเมียเราไม่ค่อยสวยเท่าที่ควร เรายังสามารถเฟ้นหาตัวผู้ที่มีลักษณะที่ดีมาผสมพันธุ์กับตัวเมียได้ (เพราะเจ้าของตัวเมียเป็นคนจ่ายเงินให้เจ้าของตัวผู้ในการผสมพันธุ์) ซึ่งเราก็จะได้ลูกสุนัขที่สวย แต่ในทางกลับกันถ้าเรามีแต่ตัวผู้แต่มันไม่ค่อยสวย แล้วเราจะหาแม่พันธุ์ที่สวยๆ มาผสมกับตัวผู้ของเราก็ท่าจะยาก เพราะคงไม่มีเจ้าของแม่พันธุ์ตัวไหนยอมเสียเงินเพื่อมาผสมกับพ่อพันธุ์ที่ดูด้อยกว่า
แต่ถ้าท่านจะเลือกซื้อเพื่อเลี้ยงเล่นทั่วไป ก็ไม่มีข้อจำกัดอะไรมาก แล้วแต่ความชอบของแต่ละคน ซึ่งก็จะนำข้อเสนอให้ท่านพิจารณาในเรื่องการเลือกเพศ ดังนี้
สุนัขเพศเมียเมื่อโตเป็นสาวเต็มที่ก็จะติดสัดปีละ 2 ครั้ง และทุกครั้งก็จะมีประจำเดือนไหลออกมาจากอวัยวะเพศ ผู้เลี้ยงจะต้องคอยระวังไม่ให้เลอะข้าวของในบ้าน อีกทั้งยังต้องคอยระวังเวลาพาสุนัขออกไปนอกบ้านว่าจะมีตัวผู้มาทำเจ้าชู้ด้วยหรือเปล่า และเมื่อสุนัขพันธุ์พิทบูลตั้งครรภ์ อาจจะค่อนข้างลำบากและมีความเสี่ยงว่าจะต้องมีการผ่าทำคลอดในบางครั้งหากลูกสุนัขค่อนข้างคลอดยาก และแม่สุนัขไม่สามารถคลอดเองได้ เพราะฉะนั้นจะต้องมีการฝากครรภ์กับสัตว์แพทย์ที่ไว้ใจได้ด้วย
สุนัขเพศผู้สุนัขเพศผู้นั้นเมื่อถึงวัยที่สามารถยกขาตัวเองได้แล้ว ก็มักจะยกขาแล้วฉี่เรี่ยราดไปทั่วบริเวณบ้าน ผู้เลี้ยงจะต้องพาสุนัขไปปลดทุกข์วันละประมาณ 3 ครั้ง ไม่ว่าท่านจะอยู่ที่ไหน ไม่อย่างนั้นก็อาจจะทำเลอะเทอะในบ้านได้เช่นกัน
ดังนั้นจึงเป็นเรื่องที่ผู้เลี้ยงต้องตัดสินใจกันเองว่าชอบเพศไหน และมีความสามารถในการดูแลสุนัขได้มากน้อยแค่ไหนด้วย
ลักษณะมาตรฐานภายนอกหมายถึงรูปลักษณะภายนอกที่บ่งบอกให้เห็นความสมบูรณ์ของอวัยวะแต่ละส่วนว่ามีความถูกต้องตามหลักมาตรฐานสายพันธุ์ของพิทบูลหรือไม่
1. ส่วนหัว ให้พิจารณาโดยสายตาและเอามือลูบคลำ หัวที่ได้มาตรฐานควรมีขนาดใหญ่ กลมเท่ากันทั้งศีรษะ ไม่ยุบหรือบวมข้างใดข้างหนึ่ง
2. ตา ตาต้องไม่เหล่ ไม่เข มีขนาดเท่ากันทั้งสองข้าง สามารกะพริบตาได้เร็วเพราะจะเป็นการแสดงให้เห็นถึงความกระตือรือร้นในการรับรู้ อย่าเลือกลูกสุนัขที่มีขี้ตาเกรอะกรัง เพราะนั่นอาแสดงว่าสุนัขมีอาการป่วยอยู่
3. หู ตั้ง ใบหูได้รูป ไม่มีอาการเป็นแผลบริเวณใบหู ทดสอบการฟังของหูโดยการปรบมือหรือสั่นกุญแจดู หากมีการหันตามเสียงปรบมือหรือสั่นกุญแจถือว่าปกติ
4. จมูก ต้องเรียบชื้นเป็นมัน แต่ไม่ถึงกับฉ่ำไปด้วยน้ำ จับปลายจมูกดูจะต้องเย็น ถ้าร้อนแห้ง มีน้ำมูกไม่ว่าใสหรือข้น แสดงว่าลูกสุนัขไม่สบาย
5. ปากและฟัน ปากไม่มีแผล หรือแหว่ง หรือไม่เท่ากันทั้งสอบซีกเหงือกของสุนัขควรจะสีชมพูสดใส ถ้าเหงือกซีดแสดงว่ามีอาการโลหิตจาง การเรียงตัวของฟันต้องสบกันพอดี
6. ผิวหนัง จะต้องมีความยืดหยุ่น ไม่เป็นแผลหรือตุ่มหนองตามลำตัว หรือใต้ท้อง
7. ขน จะต้องมีขนที่เป็นประกาย อ่อนนุ่ม แต่ไม่ถึงกับนิ่มมาก
8. ลำตัว ขนาดพอเหมาะ อกลึก ไม่อ้วน ไม่ผอมเกินไป สังเกตุดูจากบริเวณท้องต้องไม่แผบหรือป่องเกินไป เพราะนั่นอาจเกิดจากการที่สุนัขมีพยาธิอยู่ในลำไส้มาก ถ้ามีอาการสะดือปูดออกมาอาจมีปัญหาไส้เลื่อนได้
9. ทวารหนัก บริเวณทวารหนักไม่มีอาการบวมแดง เป็นแผลอักเสบหรือมีเศษอุจจาระติดอยู่ เพราะอาจแสดงให้เห็นว่าลูกสุนัขมีอาการท้องเสีย
10. เท้า เท้าของพิทบูลจะต้องไม่กางออกมากเป็นตีนเป็ด เวลายืนขาหน้าต้องตั้งตรงขนานกัน สำหรับขาหลังยืดตรงหรือเอียงมาข้างหน้าได้เล็กน้อย
11. อวัยวะสืบพันธุ์ สำหรับเพศผู้ต้องมีการตรวจดูให้แน่ใจว่ามีลูกอัณฑะครบทั้งสองข้าง การที่ลูกสุนัขมีลูกอัณฑะข้างเดียวถือเป็นความผิดที่รุนแรง สำหรับเพศเมียต้องดูรูเปิดอวัยวะเพศว่าไม่ผิดปกติ
12. บุคลิก - ลักษณะนิสัยของสุนัข ในการจะเลือกซื้อลูกสุนัข ควรจะเลือกซื้อตัวที่ดูมีความกระตือรือร้น แววตาแสดงความอยากรู้อยากเห็น ไม่ควรเลือกตัวที่ขี้อายสังเกตได้จากเวลาที่เราเรียกหรือยื่นมือไปใกล้ๆ มันจะพยายามหนี หรือหลบไปอยู่หลังตัวอื่น แบบนี้ไม่ควรเลือก เพราะเป็นสุนัขที่ขี้กลัว จะค่อนข้างยากในการฝึก ควรเลือกตัวที่เมื่อเราเรียกหรือแสดงปฏิกริยาต่างๆ แล้วสุนัขให้ความสนใจ หรือเดินเข้ามาหา นั่นแสดงว่ามันเป็นสุนัขที่ีไม่กลัวคน มีอัธยาศัยที่ดี ง่ายต่อการฝึก
จากหนังสือ AMERCAN PITBULL DOG'S STORY
